Są to sztuczne elementy przypominające korzeń brakującego zęba, umieszczone bezpośrednio w kości szczęki. Wykonane są z tytanu, metalu który bezpiecznie łączy się z tkanką kostną. Wszczepiona część ma zazwyczaj kształt śruby lub cylindra i całkowicie schowana w kości.
Na nią zakłada się tzw. filar, do którego przytwierdza się koronę imitującą ząb. Implant wrasta w tkankę kostną, więc musi być ona dl niego dobrym podparciem. Jeśli pacjent choruje na osteoporozę implantów nie można wszczepiać, bo kość może okazać się zbyt krucha, aby się z nią zrosnąć.
Również zła kondycja dziąseł może przyczynić się do odrzucenia wszczepionej tytanowej śruby. Dlatego choroby, w czasie których dochodzi do stanów zapalnych, muszą być wcześniej wyleczone. U osób z cukrzycą decyzję o ich wstawieniu podejmuje stomatolog po dokładnych badaniach. Przeciwwskazaniem są choroby nowotworowe.
Implanty można zakładać po 16 roku życia, ponieważ dopiero w tym wieku kończy się proces rozrostu kości szczęki. Wcześniejsze umieszczenie protezy mogłoby spowodować uszkodzenie zawiązków stałych zębów. Ponieważ naturalne zęby ścierają się równomiernie, a sztuczne niemal wcale, istnieje ryzyko, że po wielu latach wkręcone korony mogą wystawać poza linię zębów. Implanty można umieścić nawet po wielu latach od usunięcia zęba.